NARTY
Ach pojeździć na nartach
zrodziła się chęć nieodparta.
Pojechałam na stok,
to był pierwszy krok.
Sprzęt wypożyczyłam,
narty założyłam.
Wzięłam kijki do ręki,
zaczął się dramat wielki.
Nie umiałam na nartach stać,
zaczęłam się trochę bać.
Spojrzałam na narty,
to nie były żarty.
Nogi mi się rozjeżdżały,
słuchać mnie nie chciały.
Zdjęłam narty z nogi,
co ja tu robię Boże drogi?
Zazdrościłam innym,
jak zjeżdżali zwinnie.
Prosiłam instruktorkę Kasię,
by mną zajęła się.
Była bardzo miła,
rad mi udzieliła.
Jak na nartach stać,
by na śnieg nie upaść.
Pierwsze koty za płoty,
znowu nabrałam ochoty.
Zaczęłam zjeżdżać pługiem,
upadłam, leżałam jak długa.
Kasia mnie podniosła,
mimo upadku byłam radosna.
Jej rad posłuchałam
i powoli na dół zjechałam.
Wyciągiem pojechałam do góry
i zjechałam po raz wtóry.
Kasia ze mną zjeżdżała,
jak dziecko mnie pilnowała.
Za lekcję jej podziękowałam
i ze stoku sama, już zjechałam.
Piękną przygodę przeżyłam,
nowe doświadczenie zdobyłam.
Wiersz ten oddaje klimat jaki być może pojawia się, gdy ktoś po raz pierwszy jedzie na narty. Jednak uczniowie z Czyczków nie mieli problemów z jazdą na nartach, gdyż już po raz kolejny, pod opieką nauczycielek p. Krystyny Teca, Ireny Daniels i Anny Pestka, udali się do Trzepowa. A nawet ci, którzy po raz pierwszy założyli narty radzili sobie wyśmienicie – dzięki życzliwości i pomocy tych, którzy są już doświadczonymi narciarzami.
Poza tą atrakcją mogli też skorzystać z innej – zjeżdżanie na „oponach/pontonach”. Mimo mrozu bardzo aktywnie i radośnie spędzili czas, a gdy czas było wracać pytali, kiedy będzie kolejna okazja na tak wspaniały wyjazd.
|
Archiwum
