Od 20 do 24 maja 2019 roku 47 uczniów klas IV-VIII oraz opiekunowie, panie: Anna Klonowska-Dorszyńska, Sylwia Chełmowska-Malich, Jolanta Orzłowska, Ewelina Adamczyk oraz Sylwia Pluto-Prondzinska poznawali przepiękne, południowo–wschodnie krańce Polski. Wycieczka rozpoczęła się już o 4 rano.

Pierwszego dnia przyjechaliśmy do Nowej Słupi, w której powędrowaliśmy na Łysą Górę otoczoną Świętokrzyskim Parkiem Narodowym. Na Górze Świętego Krzyża zwiedzaliśmy opactwo pobenedyktyńskie z relikwiami Krzyża Świętego, Muzeum Misyjne Ojców Oblatów oraz kryptę Jeremiego Wiśniowieckiego. Po drodze uczniowie zachwycali się również krajobrazem Gór Świętokrzyskich, które mogliśmy obserwować z tarasu wznoszącego się nad oryginalnymi gołoborzami – rumowiskami skalnymi. Dzień zakończył się przyjemnym spacerkiem po ruinach zamku z XIV wieku w Chęcinach. Pani przewodnik Dorota interesująco opowiadała różne legendy wyjaśniające pochodzenie nazw pobliskich szczytów i wzniesień. Zamek górujący nad Chęcinami odsłaniał piękny widok na m.in. schronisko, w którym spędziliśmy pierwszą noc wycieczki.

We wtorek udaliśmy się do Kielc i wędrowaliśmy po rezerwacie geologicznym z najpiękniejszym w Polsce amfiteatrem wykutym w skale. Odkryliśmy piękno Kadzielni, która stanowi największe na Kielecczyźnie skupisko jaskiń, bowiem jest ich tutaj aż 25. Jedną z nich zwiedzaliśmy wraz z przewodnikiem. Po odkryciu mrocznych, magicznych tajemnic jaskini pojechaliśmy do niezwykłego Sandomierza, otoczonego zielonymi sadami. Deszczowa pogoda nie pokonała nas, dlatego z uśmiechem na twarzy poznawaliśmy wąwóz Królowej Jadwigi i wąwóz Piszczele, zabytki sandomierskiej starówki oraz bardzo pozytywne miejsce – Zbrojownię Rycerską Chorągwi Rycerstwa Ziemi Sandomierskiej, w której uczniowie uczestniczyli w ciekawym pokazie przygotowanym przez kontaktowego animatora – rycerza. Po perełce województwa świętokrzyskiego czekała nas długa podróż do Soliny.

Trzeci dzień wyprawy nosił tytuł „Nad Bieszczadzkim Morzem”, bowiem tego dnia zachwycaliśmy się widokami na największej w Polsce zaporze wodnej, która znajduje się na Jeziorze Solińskim. Następnie przemieściliśmy się do Nowosiółek, w których odwiedziliśmy prywatne Muzeum Przyrodniczo – Łowieckie „Knieja” i słuchaliśmy opowieści kobiety z niezwykłą łowiecką pasją - pani Henryki Wałachowskiej, która prezentowała nam trofea łowieckie z całej Polski oraz zagranicy. W tym dniu przeżyliśmy również naszą pierwszą próbę wędrowną – dzielnie weszliśmy na szczyt w Rezerwacie Koziniec, skąd widzieliśmy dwa jeziora oraz rozpoznawaliśmy miejsca kręcenia filmu "Wataha". Dzień zakończył się wizytą w Górzance i wejściem do dawnej cerkwi z rzeźbionym ikonostasem.

23 maja był dniem prawdziwie górskim. Nareszcie dotarliśmy do serca bieszczadzkiego uroczyska, by maszerować po połoninach. Mimo że warunki atmosferyczne nieco zmieniły nasze plany, to pozwoliły nam jednak na zdobycie całkiem przyzwoitego szczytu – Małej Rawki, który znajduje się na wysokości 1272 metrów n.p.m. Z autobusu podziwialiśmy panoramę Pętli Bieszczadzkiej, wszystkich urzekających, ale często opuszczonych bieszczadzkich miejscowości, Połoniny Wetlińskiej i Caryńskiej. Po zejściu z gór przejechaliśmy do Mucznego, w którym odwiedziliśmy Zagrodę Pokazową Żubrów oraz Skansen Wypału Węgla Drzewnego. Czwartek dostarczył nam kopalni wiedzy o własnych możliwościach i słabościach związanych z psychiką i kondycją fizyczną, a także odkrył namiastkę przykrych tajemnic zbrodni popełnionych przez UPA na terenach podkarpackich, po których pozostały teraz miejsca pamięci lub samotne drzewa owocowe na szeroko rozpościerających się, zielonych łąkach.

W piątek, 24 maja, nadszedł czas opuszczenia hotelu „Halicz” i powrotu do domu. Jednak chwilę przed bardzo długą trasą powrotną zatrzymaliśmy się w Zagórzu i spacerowaliśmy po ogrodzie przy ruinach największego na Podkarpaciu Klasztoru Karmelitów Bosych. Ponadto odbyliśmy niezwykle wzruszającą wizytę w Komańczy, miejscowości szczególnie ważnej dla naszej małej szkolnej społeczności. Tu, w Komańczy, w Klasztorze Sióstr Nazaretanek, Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński spędził ostatni rok internowania (1955-56). W tym miejscu wysłuchaliśmy krótkiej opowieści jednej z sióstr, zwiedziliśmy izbę pamięci oraz modliliśmy się i śpiewaliśmy hymn szkoły w klasztornej kaplicy. To piękne miejsce urzeka ciszą, spokojem oraz opatrznościową obecnością kardynała Wyszyńskiego. Pośród wiekowych, ciemnozielonych jodeł, górujących nad stojącymi na baczność świerkami, śpiewającymi strumykami i odgłosami mieszkańców lasu bije magiczna siła Prymasa Tysiąclecia – człowieka, który mimo zewnętrznej niewoli nigdy się nie poddał. Tak duchowo nastrojeni podziękowaliśmy panu przewodnikowi, oprowadzającemu nas przez 3 dni po bieszczadzkich zakątkach i udaliśmy się w długą, ponad dziesięciogodzinną podróż do Leśna przy akompaniamencie pięknych, tematycznych piosenek, jak na przykład: „Zabieszczaduj” czy „Bieszczadzkie anioły”.

Świętokrzysko - podkarpacką wyprawę wszyscy będą wspominać z uśmiechem na twarzy. Potęga natury, świeże powietrze, wesołe rozmowy, śpiewy, drobne rzeczowe pamiątki, chwile wieczornej integracji w hotelu, jak również pikniki na boisku, zmaganie się z podejściami na szczyty, ogrom przyrodniczej i historycznej wiedzy, to smaki, które na zawsze pozostaną w naszych zmysłach. „Kto raz odwiedził Bieszczady – chętnie do nich powraca”.

Opracowanie: Szkoła Podstawowa im. kard. Stefana Wyszyńskiego w Leśnie.