powrót
|
|
2016-07-11 • Pożegnanie p. dyrektor Ewy Rokita przez rodzinę, przyjaciół, Radę Rodziców, nauczycieli i pracowników szkoły
|
28 czerwca 2016r. p. dyrektor Ewa Rokita zaprosiła do świetlicy wiejskiej w Czyczkowach rodzinę, przyjaciół, Radę Rodziców, nauczycieli i pracowników Szkoły Podstawowej im. bł. ks. Józefa Jankowskiego w Czyczkowach na uroczystość kulturowo – oświatową z okazji odejścia na emeryturę.
Podczas spotkania przedstawiciele nauczycieli i rodziców dziękowali p. Ewie Rokita za świetną współpracę, tworzenie klimatu życzliwości i wzajemnego szacunku. Był czas na wiersze, upominki, a nawet osobiste wspomnienia przywołane przez p. Mariusza Zdolskiego.
Był też czas na poczęstunek oraz tańce przy dobrej muzyce.
A oto wiersze, które mówią jakim dyrektorem i współpracownikiem była p. Ewa Rokita i czego dokonała w czasie 39 lat pracy w szkole i 15 lat bycia dyrektorem Szkoły Podstawowej im. bł. ks. Józefa Jankowskiego w Czyczkowach
Ewuniu już 39 lat jesteś nauczycielem
zrobiłaś dla szkoły doprawdy wiele,
zaczynałaś uczyć przedszkolaki małe
jak rysować szlaczki wspaniałe.
Uczyłaś mnożenia, dzielenia i dodawania,
szacunku dla starszych i literek pisania.
Każdy w szkole spędzony dzień
minął jak bańka mydlana, jak piękny sen.
W 1977 zaczęłaś pracę w samą porę,
potem w 2001 zostałaś dyrektorem,
pracowałaś w Chojnicach i Brusach – wielce,
ale w Czyczkowach zostawiłaś swoje serce.
Postawiłaś sobie cel, który nabrał znaczenia
w szkole odbyła się uroczystość nadania imienia
i od 2003 roku dzieci uczęszczały
do budynku szkolnego
o imieniu Bł. Ks. Józefa Jankowskiego.
Otrzymałaś medal Komisji Edukacji Narodowej.
Remontowałaś w szkole pokrycie dachowe.
W 2005 była Pallotynów wizyta oficjalna,
a w 2007 powstała pracownia multimedialna.
To za Twojego Ewuniu panowania,
szkoła zosała przepięknie wyremontowana.
W 2009 roku było jej poświęcenie,
„perełka wsi” – szkoła jak marzenie.
W 2010 odbył się konkurs Czytanie Remusa,
szkoła jest aktywna i co roku Cię wzrusza.
Obchody 10-lecia nadania Patrona
oraz jego świętości zrobiono pod hasłem
„Dzisiejszy świat potrzebuje świadectwa miłości”.
Jako dyrektorka masz życie aktywne,
organizujesz co roku bale charytatywne,
by szkoła mogła lepiej funkcjonować,
by mogła swe imię z szacukiem promować.
Dziękujemy Ci za te wszystkie chwile,
zawsze nas wspominaj Ewuniu mile.
Nie zapomnij nigdy przeżytych w szkole dni,
za każdy Twój uśmiech dziękujemy Ci.
My zapamiętamy Ciebie pełną serdeczności
z sercem pełnym dobroci i miłości.
Mniej uśmiech na ustach i miłe wspomnienia.
Kochana Ewuniu nigdy się nie zmieniaj.
Damy Ci radę na życie nasza Emerytko!
Nie wstawaj zbyt późno, ani zbyt szybko.
Przyjmij jako dar każdy nowy dzień,
codziennie spójrz w lustro i uśmiechaj się.
Weź dla siebie dużą porcję miłości,
dodaj do tego szczyptę cierpliwości,
nie zapomnij o dawce humoru,
by być kobietą pełną wigoru!
Dodaj jeszcze składnik „wieczny”,
uśmiech szczery i serdeczny.
Na koniec zmieszaj dokładnie wszystko,
to przepis na to, by być szczęśliwą Emerytką.
- Twoi przyjaciele
Nasza Pani Ewa, wieloletni pracownik,
dyrektor niezastąpiony,
idzie na emeryturę – odpoczynek zasłużony.
Czyczkowskiej szkole poświęciła wiele lat,
robiła wszystko, aby każdemu
polepszyć szkolny świat.
... gdy Pani Dyrektor wchodziła do szkoły,
już biegły do niej ranne anioły,
to do nich uśmiechała się troskliwie i czule,
bo zawsze wiedziała, co dziecko czuje.
Dla tych najmniejszych poświęciła swe życie,
im oddawała swą wiedzę,
którą doskonaliła należycie.
Dzisiaj z Panią Dyrektor rozstać się trzeba,
z osobą, która uchylała każdemu skrawek nieba.
Wiedziała, co znaczy miłość, dobroć i poświęcenie,
bo praca w zawodzie nauczyciela
była jej marzeniem.
My, nauczyciele pamiętamy wspólne chwile,
które w szkole spędzaliśmy mile.
Teraz dużo się zmieni, nie będzie Ciebie blisko,
dziękujemy Ci, że byłaś,
dziękujemy Ci za wszystko.
Dyrektorko dziękujemy Ci wielce:
za nowy budynek szkolny i dobre serce.
Za kult nadania naszej szkole
patronatu Błogosławionego,
naszego rodaka – Księdza Józefa Jankowskiego;
za rady pedagogiczne, na których było miło,
bo z nich z uśmiechem się wychodziło.
Za wsparcie duchowe i niezapomniane
nagrody dyrektora, co roku przyznawane;
za propagowanie kaszubszczyzny;
za zachowanie tradycji ojców
naszej Małej Ojczyzny.
Za wzruszenia na wigiliach klasowych;
za zrozumienie dla uczniów nowych;
za zrozumienie pracowników
i spojrzenie na nich inne,
że ich życie, to nie tylko praca,
lecz też życie rodzinne.
Za miłość do piękna ojczystej przyrody,
gdy z mężem wędrowałaś dla swojej wygody,
on Ci plecak nosił, a Ty się skupiałaś
i Morskie Oko spokojnie podziwiałaś.
Za kibicowanie uczniom
na olimpiadach sportowych,
konkursach i imprezach rozrywkowych,
przy uczniach zawsze byłaś blisko,
bo ich dobro przedkładałaś ponad wszystko.
Za to, że byłaś dyplomatką niesłychaną,
rozstrzygałaś konflikty zawsze tak samo,
sprawiedliwie i mądrze traktowałaś wszystkich,
byłaś dobra zarówno dla obcych, jak i bliskich.
Nie sposób wymienić wszystkich Twoich zasług,
bo służba drugiemu jest wpisana w nasz zawód.
Dzisiaj się żegnamy, jednak wiemy,
że jesteś blisko
Twój dom jest za szkołą,
nie pozbędziesz się nas szybko.
Życzymy Ci odwagi i siły, by porwać się
na zmiany wyśnione,
które z pozoru wydają się trudne,
a później wprost wymarzone,
realizacji planów,
przeżywania nowych niezwykłych wrażeń
i spełnienie nawet tych nierealnych marzeń.
- Pracownicy Szkoły Podstawowej im. bł. ks. Józefa Jankowskiego w Czyczkowach
Opracowanie: SP im. bł. ks. Józefa Jankowskiego
|
|
Archiwum
