9 września 1999 roku Rada Miejska w Brusach uchwałą nr VIII-106/99 ustanowiła nowy herb i flagę gminną.

Do tego czasu w herbie gminy był półgryf w koronie w polu górnym, zaś w polu dolnym zielone świerki na błękitnym tle. Według opinii specjalistów z Centrum Heraldyki Polskiej z Warszawy niewłaściwie dokonano stylizacji gryfa poprzez dodanie mu korony oraz dobrano nieodpowiednie barwy herbu. Z dniem 1 stycznia 1999 roku weszły w życie nowe przepisy, związane z reformą ustrojową państwa. W związku z tym zaprojektowana flaga i herb gminny musiały uzyskać pozytywną opinię Komisji Heraldycznej działającej przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Niezbędne zatem się stało dostosowanie uchwalonego w 1986 roku znaku do zasad heraldyki i tradycji historycznych.

„… i czuwasz, bo Skrzydła jakby w locie zawisły

i sprężył się do ciosu drapieżny pazur.”

Słownik języka polskiego łączy gryfa z mitologią starożytną, gdzie jakoby miał strzec skarbów Apollina. Według greckich i rzymskich pisarzy posiadał głowę, szyję, szpony i skrzydła orła, od lwa przejmując tułów, łapy i ogon. Dodatkowo jego szyję ozdabiały rybie łuski. Zamieszkiwać miał Etiopię, Arabię i Indie, a jego postać często wykorzystywano w motywach dekoracyjnych.

W średniowieczu gryf przedostał się do heraldyki i bestariuszy – opowieści rycerskich. Popularność gryfa wiązała się z cechami nadawanymi temu mistycznemu zwierzęciu. Dziwny twór symbolizuje bowiem zwinność i potęgę (orzeł) i siłę (lew). Nic więc w tym nadzwyczajnego, że gryf jest znakiem herbowym wielu miast, w tym szczególnie pomorskich.

„ Gryfie, Orlęcia Białego odwieczny druhu,

strzeż szlaku wolnego ku mocy i chwale (…)”

Według legendy Lechici jako herb posiadali najpierw byka w chorągwi, dopiero później zaczęli posługiwać się symbolem orła białego. Połączenie obu dało z czasem legendarną postać gryfa, choć nie do końca wyjaśniona jest zamiana byka w lwa.

Tradycja powiada, że już ojciec Popiela używał symbolu gryfa. Tak mówią podania. Wierzyć, nie wierzyć? Prawdą natomiast jest to, że od XII wieku mityczny stwór pojawia się na pieczęciach herbowych Książąt Pomorskich. W 1466 roku gryf stał się godłem Pomorza wschodniego, później był herbem województwa pomorskiego. To już prawie tysiąc lat powiązań gryfa z Polską. Jego obecność nasiliła się w ciągu ostatniego stulecia. Legendarny zwierz stał się symbolem czasopism i organizacji działających na Pomorzu. Do najbardziej znanych należą „Gryf. Pismo dla spraw kaszubskich” założone przez Aleksandra Majkowskiego na początku XX wieku czy Tajna Organizacja Wojskowa „Gryf Pomorski” z czasów okupacji niemieckiej. Czarny gryf na złotym tle zdobi także sztandar Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego.

Nowy herb Brus przygotowali specjaliści z centrum Heraldyki Polskiej. Na srebrnym tle w polu górnym czerwony półgryf trzyma w szponach błękitną literę B, w polu dolnym błękitnym znajdują się trzy złote świerki. Flaga gminy Brusy to prostokątny biały płat z wizerunkiem czerwonego półgryfa trzymającego w szponach błękitną literę B.Na obu końcach płata znajdują się błękitnepasy pionowe. Proporcje flagi ustalono na 5:8. Barwami gminy są czerwona, biała, żółta i błękitna.

Cytaty za: Andrzej Bukowski, Gryfie stworze mityczny…